Merhaba

Op 10 augustus 2023 vierde Foe Ooi Leeuw haar 15e verjaardag. Foe Ooi Leeuw, huis om in harmonie samen te leven, was het eerste project voor gemeenschappelijk wonen waaraan  WoonSaem haar medewerking verleende. Wij voelden ons ook een beetje jarig.

In Rotterdam was er al een wooncomplex voor Chinese ouderen: Ka Fook Mansion. Het was dé grote wens van initiatiefnemer Henry Liu, voorzitter van de Chinese ouderenvereniging Tung Lok, dat Amsterdam Rotterdam zou volgen. Het was een lange weg, maar het is gelukt! In 2008 namen Chinese ouderen hun intrek in een complex bestaande uit 54 woningen inclusief een gemeenschappelijke ruimte. Burgemeester Cohen verrichtte een jaar later de feestelijke openingsceremonie waarbij 'onze' Henry tot ridder werd geslagen.

Bekijk de video hier 

Meer informatie: http://www.foeooileeuw.nl/

Op 26 april 2023 is Shahnaz Shahbazi benoemd tot lid van de Orde van Oranje Nassau.

Een koninklijke waardering voor het fantastische werk dat Shahnaz samen met haar man Bezhad de afgelopen decennia heeft gedaan voor de Iraanse gemeenschap in Amsterdam en daarbuiten.

Shahnaz is de bezielende voorzitster van Stichting Andishe. Een Stichting waar WoonSaem al heel lang mee samenwerkt. Samen met haar en de vrijwilligers van de stichting hebben we gewerkt aan de totstandkoming van een woongemeenschap van Iraanse ouderen. Met heel veel geduld en volharding, charme en humor, na talloze gesprekken met de gemeente en corporaties is het in 2021 in Amsterdam Noord de Iraanse Woongroep Andishe (20 woningen) van start gegaan in het Nieuwe Schouw van woningcorporatie Stadgenoot. In 2022 zijn daar 12 woningen van de Alliantie in het nieuwbouwproject Z1 bij metrohalte Noord bijgekomen. De woongroep bestaat nu uit 32 huishoudens.  

Zonder Shahnaz, haar man Bezhad en de vele vrijwilligers van Andishe zou dit never nooit gelukt zijn.

En gelukkig is dat bij de Koning niet onopgemerkt gebleven!

Op 26 april 2023 is Abdelkader Tahrioui benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Een koninklijke waardering voor de zeer grote betekenis van Abdelkader voor de Marokkaanse gemeenschap op Kanaleneiland in Utrecht. Op heel veel manieren heeft Abdelkader zich de afgelopen decennia op allerlei terreinen voor die gemeenschap ingezet. WoonSaem werkt sinds 6 jaar met hem samen om een woongemeenschap van Marokkaanse ouderen te realiseren.  

Abdelkader heeft de afgelopen 10 jaar ondanks de vele tegenslagen op een charmante en diplomatieke wijze, maar onverzettelijk en vasthoudend deze droom levend gehouden.

In 2023 is in een gerenoveerde flat van WoonIn op Kanaleneiland de Marokkaanse Woongroep Aaifa (13 woningen) van start gegaan. Zonder Abdelkader zou de droom nooit uitgekomen zijn.

En dat is bij de Koning niet onopgemerkt gebleven!

Bekijk hier de video.

Wendela tekent het bijzonder gewone levensverhaal van Mureel op in haar persoonlijke levensboek. Want ieder leven is een boek waard.
‘Iedereen heeft een verhaal. De meeste mensen met interessante levens krijgen nooit een platform. Het levenboekproject geeft deze mensen een stem. Om als schrijver daaraan een bijdrage te mogen leveren vind ik een eer.’

Wendela is vrijwilliger bij de stichting ESAN, een vrijwilligersorganisatie voor ouderen in Amsterdam West. Eén van hun projecten is het levensboekproject. Wendela en de oudere blikken samen terug en vervolgens klimt Wendela in de pen om het levensverhaal op te tekenen. 

Gewoon bijzonder
Eén van de ouderen die meedoet aan het project is Mureel. In haar levensverhaal staat het plotselinge vertrek uit Indonesië centraal. “Ik dacht eerst: ‘Ik ben toch helemaal niet bijzonder, wat heb ik nou te vertellen?’ Maar Wendela vond mijn levensverhaal interessant.”

‘Het verhaal van Mureel spreekt me zo aan omdat we beide Indisch zijn’, legt Wendela uit. ‘Haar verhaal gaat over ontworteling. Hoe het is om uit een land weg te moeten en op een onbekende plek te komen waar je niet gewenst bent.’

De wieg van Mureel stond op West Java. Toen Indonesië na de Tweede Wereldoorlog onafhankelijk werd, moesten alle Indische-Nederlanders naar Nederland toe. En zo kwam het dat Mureel op 14-jarige leeftijd op de boot stapte. 'We hadden geen koffers, helemaal niks. Het enige wat ik meenam was mijn spaarpot. Maar toen moest ik alle muntjes die ik had gespaard overboord gooien, want ik mocht ze niet meenemen naar Nederland.' 

'We kwamen aan in de donkere, grauwe haven van Rotterdam. Overal lag sneeuw. We werden totaal niet hartelijk ontvangen, dus welkom voelde ik me niet. Dat maakte me onzeker; ben ik hier wel goed genoeg?'

Dat Mureel haar verhaal nu laat optekenen is best bijzonder, want over de heftige dingen die ze heeft meegemaakt praat ze niet graag. ‘Ik heb altijd gezwegen, net als veel andere Indische mensen. Toen ik op mijn 14e in Nederland aankwam heb ik me meteen aangepast. Van huis uit heb ik geleerd om door te gaan alsof er niks aan de hand was; wat geweest is, is geweest.’

Een helend boek
‘Ik ben pas sinds een paar jaar mijn Indische wortels aan het ontdekken. Pasgeleden kreeg ik last van mentale problemen en daarvoor ben ik hulp gaan zoeken. Toen ben ik mijn Indische kant gaan omarmen. Het laten opschrijven van mijn verhaal is helend voor mij. Ik ontdek wie ik ben en besef nu dat mijn Indische kant er óók mag zijn.’

Meer op: https://kro-ncrv.nl/zin-in-morgen-levensverhaal